Uիրելի հարuիկս կռվnվ-դավnվ հարuանիք արեց, բայց պարզվnւմա ինչքան կեղs կար դրա sակն էր

ПОЗИТИВ

Տղես մի հատ աղջկա էր սիրահարվել, նույն տեղում էին աշխատում ու տղուս ընկերոջ միջոցով էլ ծանոթացել էին։

Մեր տուն գալու, մեր հետ ծանոթանալու առաջին օրվանից էլ, ես էդ աղջկան չհավանեցի։ Բայց տղես, ոչ ինձ էր լսում, ոչ էլ հորը։

Մինչև վերջ իրա ասածն արեց ու նշանվեց հետը։ Ինչ֊որ կոնկրետ բան չէր արել, էդ աղջիկը, որ իրա մասին էդ կարծիքին էի։

Բայց մոր սիրտս ինձ հուշում էր, որ դա հեչ իմ տղային համապատասխան չէր։ Ձևավորի մեկն էր, ամբողջ օրը էս կամ էն սրճարաններում էր։

Բայց հենց կանչում էի մեր տուն, որ գար օգներ, միանգամւց իրան լավ չէր զգում։ Արդեն զգում էի, որ անբան էր, աշխատել չէր սիրում։ Հույս ուներ գալու էր իմ տուն ու պարապ սարապ նստեր, նայեր, թե ես ոնց եմ գործ անում։

Մի քանի ամիսա, որ նշանված էին։ Մի օր տղաս դրա ձեռքը բռնած բերեց մեր տուն ու ասեցի, որ երեխայի են սպասում։ Ես ու մարդս շշմած իրար երես նայեցինք։

Մեր տղու երեխան էր, ինչ պիտի անեինք։ Մարդուս հետ որոշեցինք, որ առանց հարսանիքի բերեինք մեր տուն։

Մանավանդ իրա կարգավիչակով, որովհետև մինչև պատրաստությունները անեինք հղիությունը նկատելի կլիներ։ Սա էլ ոգևորվեց, իրան կոտորում էր, ասում էր առանց հարսանիքի չի ամուսնանա։

Մորն ասել էր, մոր հետ էկել էին վրաս կռիվ, որ նման բան ենք որոշել։ Կռվով, մեզ նեղություն տալով ճոխ, իսկական, տեղը տեղին հարսանիք արեցինք։

Ու դե ես իմ գլխի գալիքը գիտեի։ Առիթ էր, որ հղի էր։ Ամբողջ օրը իբր լավ չէր զգում, պառկում էր, բայց ընկերուհիները հենց կանչում էին միանգամից դուրս էր գնում։

Տները ես էի հավաքում, ճաշ ես էի պատրաստում, խանութ ես էի գնում։ Մի օր խանութից տուն էկա, տեսնեմ սա հեռախոսովմոր հետա խոսում ու ինձանիցա բամբասում։

Ուզում էի մտնեի ներս պորտը տեղը դնեի, դա էդ պահին ասեց, որ տղես իսկական միամիտի պես հավատաց, որ երեխեն իրանիցա։

Ու ինքն իրա ասածի վրա ծիծաղում էր։ Տղես էկավ, պատնեցի ու դրան տաքսով ուղարկեց հոր տուն։ Մենաք տեսնեիք, ոնց էր ստեր հորինում, լացուն էր, որ տղես էլի ստերին հավատար։ Լավա, որ էրեխես դրա նմանից պրծավ։

Оцените статью
Поделиться с друзьями
Добавить комментарий