Mężczyzna, który nie odwiedzał swojej matki przez sześć lat, jest zszokowany, gdy znajduje jej dom pusty, a swoje ulubione ciasto spleśniałe w kuchni – a potem sąsiad mówi mu prawdę.
Wdzięczność jest najrzadszą z emocji, prawda?
Jak często jesteśmy naprawdę wdzięczni i jak często wyrażamy lub okazujemy naszą wdzięczność tym, którzy na to zasługują?
Nie tak często, jak powinniśmy, to pewne, a Mason Harris nie był wyjątkiem od tej reguły!
Mason w rzeczywistości miał wiele powodów do wdzięczności.
Po śmierci jego ojca, gdy miał siedem lat, był wychowywany przez swoją owdowiałą matkę, Hannah, która zapewniła mu wszystko, absolutnie wszystko.
Mason dostał nowy rower, kiedy go potrzebował, i nowy komputer, kiedy go potrzebował.
Hannah była biedną kobietą, która pracowała na dwóch etatach, aby zapewnić Masonowi życie, jakie miałby, gdyby jego ojciec przeżył.
Niektórzy z jej przyjaciół zachęcali ją do oszczędzania na emeryturę, ale Hannah powiedziała: „Najpierw upewnię się, że Mason jest na dobrej drodze… Potem pomyślę o sobie.”
Kiedy Mason poszedł na studia, Hannah wzięła drugą hipotekę, aby nie zaczynał życia z górą długów studenckich, jak to robi tak wielu młodych ludzi.
Kiedy Mason poślubił Patricię, Hannah, która w międzyczasie zaoszczędziła małe oszczędności, oddała wszystko jako prezent ślubny, aby młoda para mogła wpłacić zaliczkę na swój pierwszy dom.
Mason wciągnął się w wir życia jako młody, obiecujący profesjonalista i nowo poślubiony mąż, i zaczął coraz rzadziej odwiedzać Hannah.
Na początku przychodził raz w miesiącu, ale pod koniec pierwszego roku małżeństwa przestał przychodzić.
Oczywiście nadal dzwonił do swojej matki raz w tygodniu i przekonywał się, że to wystarczy, że rozumie.
I próbowała, ale Hannah tęskniła za synem i starzała się.
Czas płynął tak szybko, że Mason nie widział swojej matki przez prawie sześć lat, nawet na Boże Narodzenie czy Święto Dziękczynienia.
Zawsze jeździli do Martha’s Vineyard, aby odwiedzić krewnych Patricii, co zawsze było bardzo przyjemne!
Na pewno Hannah rozumiała, mówił sobie Mason.
Jego matka chciała, aby był szczęśliwy, a on BYŁ szczęśliwy.
Mimo to jego sumienie dręczyło go, więc zadzwonił do Hannah.
„Hej, mamo!”, powiedział Mason. „Moje urodziny są w przyszłym tygodniu i planowałem wpaść na lunch.” „Och, Mason!”, wykrzyknęła Hannah szczęśliwie.
„To byłoby cudowne! Tęskniłam za tobą!”
„I tęskniłem za twoim magicznym czerwonym ciastem aksamitnym”, powiedział Mason.
„Więc nie zapomnij go upiec dla mnie!”
Ale kiedy nadeszły urodziny Masona, jego żona obudziła go i zawiozła go do mariny, aby pokazać mu prezent urodzinowy: 12-metrowy jacht kabinowy.
Natychmiast wyruszyli na jacht i Mason całkowicie zapomniał o swojej obietnicy złożonej Hannah.
Nawet nie zadzwonił, aby powiedzieć, że nie przyjdzie, i przypomniał sobie o Hannah dopiero tydzień później.
„O mój Boże!”, krzyknął do swojej sekretarki. „Zapomniałem o mojej matce!”
Mason natychmiast zadzwonił do Hannah, ale nie odebrała telefonu stacjonarnego, a jej komórka ciągle przechodziła na pocztę głosową.
Pełen poczucia winy, wskoczył do samochodu i przejechał 120 mil do domu swojej matki.
Zaparkował na podjeździe Hannah i pobiegł do drzwi.
„Mamo!”, krzyknął, gdy zapukał do drzwi.
Nikt nie odpowiedział, więc wziął zapasowy klucz ze swojego breloczka i otworzył drzwi.
„Mamo?”, zawołał. Dom był martwo cichy, wszystkie okna były zamknięte, a wszędzie było pełno kurzu.
Wszedł do kuchni, a tam, na kuchennym stole, stało czerwone ciasto aksamitne.
Ciasto było pokryte pleśnią i wyglądało na co najmniej tydzień stare.
Gdzie była Hannah?
Zawsze była pedantyczną gospodynią domową i nigdy nie zostawiłaby ciasta do zepsucia w swojej kuchni!
Mason pobiegł do sąsiedniego domu i zapukał.
„Pani Danzing”, wydyszał do sąsiadki swojej matki.
„Czy wiesz, gdzie jest moja matka?”
„Tak”, powiedziała pani Danzing, rzucając Masonowi dezaprobatyczne spojrzenie. „Jest w szpitalu.
Miała zawał serca i to ja ją znalazłam.”
Mason był zdruzgotany. Pojechał do szpitala i poprosił o zobaczenie matki.
Lekarze powiedzieli mu, że Hannah jest na intensywnej terapii i nie może jej zobaczyć.
Potem powiedzieli mu, że jego matka potrzebuje operacji i zapytali o ubezpieczenie.
„Nie sądzę, że MA ubezpieczenie”, powiedział Mason.
I wtedy lekarze powiedzieli mu, że operacja będzie kosztować od 100 000 do 200 000 dolarów.
„Nie mam takich pieniędzy”, wydyszał.
Mason wrócił do domu tej nocy i położył się na łóżku obok Patricii, przewracając się z boku na bok.
„Moja mama potrzebuje operacji”, powiedział jej.
„Lekarze powiedzieli, że to będzie kosztować od 100 000 do 200 000 dolarów. Nie wiem, co robić…
Może… Czy byłabyś zła, gdybym sprzedał jacht kabinowy?”
Patricia wyskoczyła z łóżka. „CO?”, wydyszała.
„SPRZEDAĆ łódź? To był prezent urodzinowy!”
„Wiem”, powiedział Mason pokornie. „I kocham ją, ale moja mama…”
„Twoja mama powinna była o tym pomyśleć, kiedy była młodsza!”, krzyknęła Patricia ze złością.
„MOI rodzice to zrobili, żeby nie byli ciężarem dla swoich dzieci!”
„Moja mama wydała każdy grosz, który zarobiła, na MNIE”, powiedział Mason.
„Wychowała mnie sama, zapłaciła za studia, dała nam zaliczkę na ten dom, wszystko, co miała, dała MI.
Sprzedam łódź i sprzedam dom!”
„Lepiej upewnij się, że masz wystarczająco na prawników, Mason!”, krzyknęła Patricia.
„Bo jeśli postawisz tę kobietę na pierwszym miejscu, rozwiodę się z tobą!”
„Ta kobieta to moja matka, Patricio”, powiedział Mason.
„A gdybyś mnie kochała, zrozumiałabyś.”
Mason sprzedał łódź, a to, wraz z jego połową kapitału z domu, wystarczyło na zapłacenie za operację wymiany zastawki mitralnej Hannah.
Kiedy odbierał Hannah ze szpitala, przekazał jej wiadomości.
„Słuchaj, mamo”, powiedział. „Mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko, żebym się do ciebie wprowadził…”
„Oczywiście, że nie”, powiedziała Hannah. „Ale co z Patricią?”
„Pat i ja jesteśmy rozwiedzeni”, wyjaśnił Mason.
„Pokłóciliśmy się, więc jestem właściwie bezdomny, chociaż mam pracę.
Mogę zostać u ciebie, dopóki nie stanę na nogi?”
Hannah spojrzała na syna ze łzami w oczach.
„Sprzedałeś dom, prawda? Żeby zapłacić za moją operację?
Czy to dlatego się z tobą rozw
iodła? Poświęciłeś swoje małżeństwo dla mnie?”
Mason pokręcił głową. „Jeśli Patricia jest taka, cieszę się, że się jej pozbyłem”, powiedział.
„Nic nie poświęciłem, mamo, w porównaniu z tym, co ty poświęciłaś dla mnie. Oddałem tylko małą część.”
