Kobieta budzi się w nocy i odkrywa, że jej mąż nie leży w łóżku.
Zakłada szlafrok i schodzi na dół, aby go poszukać.
Znajduje go siedzącego przy stole w kuchni z gorącą filiżanką kawy przed sobą.
Wygląda na głęboko zamyślonego, wpatruje się w ścianę. Patrzy, jak wyciera łzę z oka i pije swoją kawę!
„Co się stało, kochanie?” pyta, wchodząc do pokoju, „dlaczego jesteś tu tak późno?” „To 20. rocznica dnia, w którym się poznaliśmy,” mówi mąż, podnosząc wzrok znad kawy.
Ona nie może uwierzyć, że pamiętał, i zaczyna płakać. „Pamiętasz 20 lat temu, kiedy zaczęliśmy się spotykać, miałam 18 lat, a ty miałeś tylko 16,” kontynuuje mąż poważnym tonem.
Żona znowu wzruszona do łez. „Tak, pamiętam,” mówi. Mąż robi przerwę.
Trudno mu przychodziły słowa. „Pamiętasz, kiedy twój ojciec odkrył nas na tylnym siedzeniu mojego samochodu?”
„Tak, pamiętam,” odpowiada żona, siadając na krześle obok niego.
Mąż kontynuuje. „Pamiętasz, kiedy wcisnął mi strzelbę w twarz i powiedział: ‘Albo ożenisz się z moją córką, albo wyślę cię do więzienia na 20 lat?’” Ona cicho odpowiada.
„Dziś bym wyszedł na wolność,” mówi, wycierając kolejną łzę z policzka.
