ՈՒՁՀ-ն հայտնաբերեց ներքին օրգանների ակնհայտ մեծացում, նաև ձեռքերի բացակայություն, որոնք բացարձակ չէին զարգանում։
Ստանալով հետազոտության արդյունքները՝ բժիշկը կոչ էր անում հրաժարվել երեխայից։Հղի կանայք, որոնց ամուսինները …
—Սա ծանր բեռ է, մարդասեր մի եղեք, դեռ կունենաք առողջ երեխաներ։ Ձեր ինչի՞ն է պետք նման ԽՆԴԻՐ։ Պատկերացնու՞մ եք, թե որքան գումար եք ծախսելու դեղերի վրա։ Ու մինչև կյանքի վերջ պիտի տառապեք նրա պատճառով։
Ապագա մայրիկն արտասվում էր, իսկ հայրիկը սեղմել էր ատամները․․․
—Համաձայնվեք, որ արհեստական ծննդաբերություն առաջացնենք։ Տառապանքները կավարտվեն՝ առանց սկսվելու,- համոզում էր բժիշկը։
—Չէ,- առանց վարանելու պնդեցին դժբախտացած ծնողներն ու կանգնեցին, որ դուրս գան բժիշկի աշխատասենյակից։
—Մենք ձեզ տեղյակ ենք պահել, մնացածը ձեր գործն է, դուք որոշեք։
Հետո սկսվեց ամենադժվարը․ մի քանի ամիս երիտասարդ ամուսիններըժն անհամբեր սպասում էին․․․ հետևում դրսում խաղացող երեպաներին․․․
—Մեր փոքրիկը չի կարողանա այսպես բռնել գնդակը, խաղալ․․․
Բայց միևնույնն է, շարունակում էին պատրաստվել փոքրիկի լույս աշխարհ գալուն․ մանկական մահճակալ գնեցին, հագուստ, խաղալիքներ․․․Վերջապես եկավ երկար սպասված պահը։ Նրանք շտապեցին հիվանդանոց․․․
Ապագա հայրիկը սպասում էր ծննդատան բակում ու․․․ աղոթում․․․ Աղոթում էր այնպես, ինչպես երբեք չէր աղոթել։ Նա հավատում էր, որ հրաշք կլինի։
3 ժամից լսվեց մանկակ ճիչը․․․ Բժիշկը ժպիտը դեմքին ասաց․
—Աղջիկ է, առողջ․․․ երկու ձեռքով ու երկու ոտքով։
Ավելի ուշ պարզվեց, որ ծննդկանի մոտ ֆիբրոմա կար։ Հավանաբար, հենց գոյացությունն էր խանգարում, որ ՈՒՁՀ-ի ժամանակ երեխան լիարժեք երևա։ Կնոջը տեղում վիրահատեցին, իսկ մի քանի օրից առողջ մայրիկն ու նորածինը գնացին տուն։
Ամուսինները երջանիկ էին․․․ նրանք այնքան շնորհակալ էին Աստծուն, չէ որ եթե լսեին բժիշկին՝ կարող էին սպшնել առողջ փոքրիկին․․․
Եթե հավանեցիք այս գրառումը կիսվեք Ձեր ընկերների հետ
