Ես երեկոյան օգնեցի սկեսուրիս ճաշ պատրաստել. Իսկ նա կանչեց ինձ ու ասեց…
Սկեսուրս այլեւս մեզ հետ չէ, բայց ես նրան միշտ բարի խոսքով եմ հիշում, նրա գերե զմանին սպիտակ վարդեր եմ միշտ տանում, նա շատ էր սիրում սպիտակ վարդեր:
Նա շատ իմաստուն և բարի կին էր, և հենց նրա շնորհիվ էր, որ իմ երկրորդ ամուսնությունն այդքան երջանիկ անցավ։ Իմ կյանքը այնքան էլ երջանիկ չի եղել:
Ծնողներս մա հացան, երբ սովորում էի քաղաքում, քույրս իրենով արեց մեր ծնողների տունը: Նա արդեն ամուսնացած էր և սեփական տուն չուներ, այնպես որ մենք պայմանավորվեցինք, որ ես կհրաժարվեմ իմ տան մասնաբաժնից, և նա կօգնի ինձ ավարտել ուսումս։
Քույրս երկու տարի կատարեց իր խոստումը, իսկ հետո ծնվեց նրա աղջիկը, և նա չկարողացավ ինձ ֆինանսապես օգնել։ Ես աշխատանք գտա, և կարողացա ավարտել:
Մոտավորապես նույն ժամանակ ես հանդիպեցի մի շատ լավ տղայի։ Սկսեցինք հանդիպել, հետո միասին բնակարան վարձել։ Ավելի ուշ մենք ամուսնացանք։ Ես որդի ծնեցի, բայց ամուսինս դա վաճանում էր ինձ ու մի օր էլ հավաքեց իրերն ու հեռացավ։
Մի քանի օր անց ես ստացա ամուսնալուծության փաստաթղթերը։ Ես մնացի մենակ՝ փոքրիկիս հետ: Այդ ժամանակ գրեթե երկու տարեկան էր։ Ես նրան մանկապարտեզ տվեցի ու անցա աշխատանքի:
Ես բնակարան վարձեցի: Ամուսինս վճարում էր ալիմենտ, բայց դա բավարարում էր միայն մանկապարտեզի ծախսերի համար: Հետո ես հանդիպեցի իմ երկրորդ ամուսնուն։
Նա ապրում էր հարևան բնակարանում։ Սկզբում մտածեցի, որ դա երիտասարդ ընտանիք է։ Բայց հետո հասկացա, որ երբեք չեմ տեսել կնոջը՝ միայն ամուսնուս՝ փոքրիկ որդու հետ:
Ավելի ուշ որոշեցի հանդիպել նոր հարեւանների հետ։ Ես կարկանդակ թխեցի և տղայիս հետ գնացի այցելության։ Պարզվեց, որ նրա կինը մա հացել է ծննդաբերության ժամանակ։
Նա մենակ է մնացել փոքրիկ երեխայի հետ։ Սկզբում նրան օգնում էր մայրը, իսկ նա արդեն մտածում էր հայրենի գյուղ վերադառնալու մասին։
Նա և իր կինը գումար են հավաքել սեփական բնակարանի համար. նա շատ էր ցանկանում, որ որդին մեծանա քաղաքում, զարգացման ավելի շատ հնարավորություններ կային:
Այդ պատճառով մնաց քաղաքում, գնեց իր սեփական տունը: Մենք սկսեցինք ավելի հաճախ տեսնվել, և մի օր նա ինձ առաջարկություն արեց։ Ամեն ինչ շատ արագ կատարվեց։
Հարսանիք չենք արել, ուղղակի գնացինք ԶԱԳՍ: Սկեսուրս ինձ շատ ջերմ ընդունեց։ Ես անմիջապես նկատեցի, որ նա շատ լավ կին է։ Բայց սկեսրայրը խիստ մարդ էր, նա հավանություն չէր տվել որդու երկրորդ ամուսնությանը:
Հաջորդ օրը ամուսնուս քույրն իր ընտանիքի հետ եկավ։
Ես օգնեցի սկեսուրիս սեղան պատրաստել, հավաքել, մաքրել: Երեկոյան, երբ ես տեղավորվեցի խոհանոցում թեյ խմելու, սկեսուրս ինձ կանչեց լուրջ խոսակցության։
Կարծում էի, որ նա ինձ կհանդիմանի, որ սխալ եմ արել, բայց նա խնդրեց, որ այլևս չծառայեմ իր որդուն։ Սկեսուրս պատմում էր, որ ամուսինը սովորել է, որ կինն ամեն ինչ պետք է անի, նույնիսկ մի բաժակ ջուր չի լցնում ինքն իր համար:
Եվ հիմա, երբ առ ողջությունն այնքան էլ լավ չէ, միևնույնն է ամուսինը պահանջում է: Սկեսուրս ասաց, որ տղան շատ նման է հորը, ասաց, որ հոգ տանեմ նաև իմ մասին, չմոռանամ իմ առ ողջության մասին:
Ես որոշեցի ականջ դնել սկեսուրիս խորհրդին։ Հենց առաջին երեկոյան, երբ նա աշխատանքից տուն եկավ, լվացվեց, նստեց սեղանի մոտ և պահանջեց մատուցել։
Այդ ժամանակ երեխաների համար շորերն էի արդուկում, և ասացի, որ ինքը կարող է տաքացնել և լցնել ափսեի մեջ։ Տղամարդը սկզբում փորձեց բղավել, թե ինքը նոր է տուն եկել աշխատանքից՝ հոգնած։
Ես բացատրեցի նրան, որ ես էլ եմ աշխատում, հոգնում եմ, և երբ գալիս եմ չեմ նստում հանգստանալու, այլ ճաշ եմ պատրաստում, մաքրում, դասերը պատրաստում տղաների հետ։
Ինձնից մի քանի ամիս պահանջվեց, որպեսզի տղամարդուն սովորեցնեմ «ինքնուրույն» ուտել, բայց հետո նա սկսեց նկատել, թե որքան դժ վար է ինձ համար: Նա սկսեց ինձ օգնել
սպասքի և լվացքի հարցում, որպեսզի ես կարողանամ ավելի շատ հանգստանալ։ Արդեն 5 տարի է անցել։ Մենք ընդհանուր դուստր ունենք։
Նրան կոչել ենք սկեսուրիս անունով: Սկեսուրս, ցա վոք, չկա։ Բայց ես շատ շնորհակալ եմ նրանից և դեռ հիշում եմ նրա իմաստությունը։
